قراردادهای بین المللی
قرار دادهای بین المللی چی هستند؟ اولین سوالی است که ما قصد داریم در این مقاله به آن بپردازیم تا پیش زمینه ای برای پاسخ به دیگر سوالات شما باشد. همانطور که می دانید با افزایش روز افزون روابط افراد از نظر اقتصادی و تجاری در خارج از مرزها، قراردادهایی تحت عنوان قراردادهای بین المللی وضع شدند تا تعهدی بر همکاری این افراد و پیمانی برای موارد توافق شده باشند. توضیحات بیشتر را در ادامه بخوانید.
قراردادهای بین المللی چیست؟
قرارداد در وهله اول یک تفاهم، عقد یا پیمانی است که میان دو یا چند نفر بسته می شود تا هر آنچه که بین آنها مورد پذیرش یا تعهد قرار گرفته است در قالب یک پیمان حقوقی ثبت شود. این قراردها در زمینه های مختلفی در کشور به وفور دیده می شود اما اگر به بیرون از کشور و مرزها گسترش پیدا کند به طوری که در آن، حداقل یک طرف از قرار داد یک بخش خارجی باشد آن قرارداد تحت عنوان قراردهای بین المللی یاد می شود.
در این جا به بخش خارجی اشاره کردیم. منظور از بخش خارجی فقط شخص خارجی نیست بلکه می تواند محل بسته شدن قرار داد یا محل اجرای قرارداد نیز باشد تا آن قرارداد در دسته قراردادهای بین المللی قرار بگیرد. انواع قراردادهای بین المللی را می توان در دسته های خصوصی، عمومی، تجاری یا اقتصادی تقسیم بندی کرد.
انواع قراردادهای بین المللی
انواع مختلفی از قراردادهای بین المللی موجود هستند که امروزه با وجود سرعت بالای پیشرفت و توسعه در زمینه تجارت شاهد تنوع و شمار بالایی از آن ها هستیم به طوری که همواره نوع جدیدی از این قراردادهای بین المللی به این مجموعه اضافه خواهند شد.
قراردادهای بین المللی بر پایه شیوه سرویس رسانی را می توان در سه دسته‌ی اصلی قراردهای بین المللی فروش، خدمات بین المللی خدمات و قراردادهای بین المللی خدمات و فروش دسته بندی کرد. این در حالی است که گروهی دیگر قراردادهای بین المللی را در سه دسته متفاوت تر از دسته قبلی همچون قراردادهای بین المللی خرید و فروش، قراردادهای بین المللی حمل و نقل و قراردادهای بین المللی بیمه تقسیم بندی کرده اند.
قراردادهای بین المللی تجاری
در یک جمله اگر بخواهیم قرارداهای بین المللی تجاری را شرح دهیم می توانیم بگوییم که قراردادی تجاری است که به منظور رفع نیازهای شخصی یا خانوادگی منعقد نشود و هدف از ایجاد آن، کسب و کار و تجارت باشد.
انواع قراردادهای بین المللی تجاری
- قرارداد فرانشیز: قراردادی است که به یک شرکت در یک کشور خارجه اجازه داده می شود تا محصولات و تولیدات ما را به فروش برساند. به بیان دیگر یک نوع اعطای نمایندگی به یک شرکت خارجی است.
- قرارداد حمل و نقل کالا: همانطور که از اسم این قرارداد واضح است هدف از انعقاد قرار داد بین المللی حمل و نقل کالا، انتقال کالا از یک نقطه از یک کشور به نقطه دیگر در کشور دیگر است که می تواند در قالب زمینی، هوایی، دریایی و غیره صورت بگیرد.
- قراردادهای بین المللی بیمه: به قراردادهایی گفته می شود که بر پایه بیمه کالا یا بیمه هر بخش از این تجارت انجام می شود و یکی از طرفین قرارداد یعنی بیمه کننده یا بیمه شده باید در آن سوی مرزها باشد.
- قرارداهای تامین مالی: یک نوع وام هستند که فراتر از مرزها رفته و وام گیرنده و وام دهنده در دو کشور متفاوت از هم قرار می گیرند.
- بیع متقابل یا قراردادهای دوجانبه: به قراردادهایی می گویند که یک کشور مواد خام یا بخش های مورد نیاز یک شرکت در خارج را فراهم می کند تا با استفاده از آن ها، یک محصول در آن شرکت یا کارخانه تولید شود و آن شرکت یا کارخانه در ازای مواد یا تجهیزات ارسالی، محصول تولید شده خود را ارسال می کند.
قراردادهای بین المللی و قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
انعقاد قراردادهای بین الملی آن هم در زمینه تجارت می تواند بر اقتصاد کشور تاثیر مثبتی بگذارد. دولت و حکومت ایران از این نیاز آگاه است به همین دلیل اجازه این کار را در اختیار تاجران و سرمایه گذاران داخلی و خارجی قرار داده است اما ماده 77 قانون اساسی را نیز در این باره وضع کرده است به طوری که در آن گفته شده است:” عهدنامه‌ها، مقاوله‌نامه‌ها، قراردادها و موافقت‌نامه‌های بین‌المللی باید به تصویب مجلس شورای اسلامی برسد”.
جمع بندی
بستن قرارداد در زمینه های تجاری و بازرگانی آن هم از نوع برون مرزی را قراردادهای بین المللی تجاری گویند. این قرارداد ها اگر به درستی و متناسب با قوانین هر دو کشور درگیر قرارداد بسته شوند می توانند در شکوفایی اقتصاد و تجارت هر دو کشود نقش مثبت و تعیین کننده ای ایفا کنند.
